Οι επεμβάσεις εκλογής που πραγματοποιούνται σε όλα τα σύγχρονα εξειδικευμένα κέντρα ενδοκρινών αδένων ανά τον κόσμο για την αντιμετώπιση όλων των χειρουργικών παθήσεων του θυρεοειδούς αδένα είναι η ελάχιστα επεμβατική χωρίς χρήση ενδοσκοπικών μέσων ολική θυρεοειδεκτομή ή η κλασική ολική θυρεοειδεκτομή, που ουσιαστικά διαφέρουν μόνο στα εργαλεία που χρησιμοποιούνται.
Η αφαίρεση ολόκληρου του οργάνου πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία, διαμέσου μιας μικρής εγκάρσιας τομής 2 – 3 εκατοστών στο κατώτερο τμήμα της πρόσθιας επιφάνειας του τραχήλου, κατά μήκος μιας φυσικής δερματικής πτυχής. Φυσικά αν ο αδένας είναι εξαιρετικά ευμεγέθης θα απαιτηθεί μεγαλύτερη τομή για την εξαίρεσή του.
Σε αυτήν τη χειρουργική επέμβαση, κατά την οποία ο χειρουργός οφείλει να διατηρήσει και να προστατεύσει τους παραθυρεοειδείς αδένες (στο 85% του πληθυσμού είναι 4, στο 10-12% είναι 5 ή παραπάνω και στο 3-5% λιγότεροι από 4), τα άνω λαρυγγικά νεύρα και τα παλίνδρομα (κάτω) λαρυγγικά νεύρα (τα νεύρα που κινούν τις φωνητικές χορδές), χρησιμοποιούνται για τη μεγαλύτερη διεγχειρητική ασφάλεια των ευπαθών γειτονικών οργάνων και δομών (μείζονα αγγειακά και νευρικά στελέχη, οισοφάγος, λάρυγγας, τραχεία) ειδικές μορφές ενέργειας όπως αυτή των υπερήχων και των ραδιοσυχνοτήτων, ενώ και η διαφύλαξη των ιδιαίτερα ευαίσθητων νεύρων της φώνησης επιτυγχάνεται απόλυτα με τη χρήση ειδικού ηλεκτρονικού εξοπλισμού (νευροδιεγέρτης και συνεχής νευροπαρακολούθηση της φώνησης). Η επιβεβαίωση της ακεραιότητας των φωνητικών χορδών επιτυγχάνεται με βιντεοσκοπικό έλεγχο κατά την αποσωλήνωση και αφύπνιση του ασθενούς.
Tα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται σε μερικά κέντρα δύο νέες μέθοδοι, η ενδοσκοπική διαμασχαλιαία θυρεοειδεκτομή και η ελάχιστα επεμβατική θυρεοειδεκτομή υποβοηθούμενη από βιντεοκάμερα (MIVAT – τεχνική η οποία χρησιμοποιείται και στο κέντρο μας). Οι ενδείξεις για τη διενέργεια αυτών των τεχνικών όμως είναι εξαιρετικά περιορισμένες (θυρεοειδής αδένας με όγκο μικρότερο των 20 ml, όζοι μεγέθους μικρότεροι από 3 cm, μη ύπαρξη θυρεοειδίτιδας, μη ύπαρξη κακοήθειας αν και πλέον η ύπαρξη κακοήθειας έως 1,5 cm δεν θεωρείται αντένδειξη από αρκετούς, χωρίς ιστορικό χειρουργικής επέμβασης ή ακτινοβολίας στον τράχηλο), με αποτέλεσμα να μην έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη της επιστημονικής κοινότητας και έτσι δεν έχουν καταστεί μέθοδοι εκλογής για την αφαίρεση του θυρεοειδούς.